Praca w edytorach tekstu może być szybsza, gdy nie trzeba przekładać jednej ręki pomiędzy myszą komputerową a klawiaturą. Często wiele operacji można wykonać za pomocą samych klawiszy lub ich kombinacji, a więc zmniejszając liczbę przerw w pisaniu tekstu spowodowanych używaniem myszki. Trzeba tylko znać odpowiednie skróty klawiaturowe lub inne triki z użyciem samej klawiatury albo w powiązaniu z myszką. Większość z poniższych sztuczek działa we wszystkich programach, ale czasem niektóre mogą nie działać w danym programie.
Niniejsza strona celowo posługuje się nieco prostszym językiem (przynajmniej w zamiarach), jeśli chodzi o opisy poszczególnych działań, tak aby mogło je zrozumieć więcej osób. W związku z tym tekst nadaje się do co najwyżej jednokrotnego czytania — jeśli masz problemy ze zrozumieniem poniższych poleceń, to najwyraźniej skróty klawiaturowe nie są przeznaczone dla Ciebie. Dla większości osób wystarczą dwie pierwsze pionowe kolumny z pominięciem rozległego opisu, przynajmniej dla większości poleceń.
-
PODSTAWOWE POJĘCIA
- CTRL
- Klawisz CTRL, CTL lub CTR (ang. control — kontroluj) zazwyczaj znajduje się na dolnym skraju klawiatury pod klawiszami liter. Zazwyczaj są dwa takie równoważne klawisze, jeden skrajnie po lewej stronie od klawisza spacji, drugi skrajnie po prawej stronie od klawisza spacji.
- SHIFT
- Klawisz SHIFT (ang. przesuń, zmień) zazwyczaj znajduje się w dolnej części klawiatury w rzędzie najniższych klawiszy liter, nad klawiszami CTRL. Zazwyczaj są dwa równoważne klawisze SHIFT, jeden po lewej stronie od litery Z, drugi po prawej stronie od ukośnika /.
- Wyraz/Słowo
- Na potrzeby niniejszego artykułu NIE rozróżniam wyrazu od słowa, które tutaj traktowane są zamiennie. Zazwyczaj wyraz to ciąg znaków oddzielony spacjami lub innymi podobnymi znakami (np. znakami nowej linii = „enterami”, tabulatorami TAB, dywizami „-” itp.) – zespół powiązanych znaków. W pasku adresowym znakiem oddzielającym prócz spacji są także znaki podkreślenia _ (dolne kreski).
- Znak
- litera [abc…xyz], cyfra [012…789] lub znak specjalny (np. §), ale także znak nowej linii (potocznie „enter”).
- Przycisk myszki
- w systemach operacyjnych Microsoft Windows zazwyczaj lewy przycisk jest podstawowy i służy do zaznaczania, a prawy jest dodatkowy i rozwija menu kontekstowe. W niektórych aplikacjach (np. Total Commander) możliwa jest zamiana funkcji tych przycisków.
- Przeglądarka internetowa
- rodzaj programu służącego do korzystania ze stron internetowych. Jednym z takich programów jest Microsoft Windows Internet Explorer. Inne popularne przeglądarki internetowe to Mozilla Firefox, Opera czy Google Chrome. Można mieć zainstalowanych wiele przeglądarek internetowych jednocześnie i korzystać z nich zamiennie. Ponadto można jednocześnie korzystać z kilku stron internetowych w wielu oknach, a nowsze przeglądarki umożliwiają jednoczesne korzystanie z wielu kart w jednym oknie. Morał: internet to NIE tylko Internet Explorer, to także inne przeglądarki.
- Program biurowy
- rodzaj programu służącego do tworzenia m.in. pism (edytor tekstu) i tabel (arkusz kalkulacyjny). Do popularnego odpłatnego pakietu programów biurowych Microsoft Office należą m.in. Word i Excel. Ich odpowiednikami w darmowym pakiecie OpenOffice są odpowiednio Writer i Calc. W tych pierwszych (Word/Writer) można przygotować dokument tekstowy, także z tabelami. W tych drugich (Excel/Calc) można tworzyć formularze automatycznie przeliczające podane liczby. Można mieć zainstalowanych wiele pakietów biurowych jednocześnie, a niektóre pliki można otwierać zamiennie w dowolnym pakiecie. Morał: dokumenty to NIE tylko Word, to także inne programy.
- System operacyjny
- można nazwać go środowiskiem pracy człowieka na komputerze. Najczęściej spotykanym takim systemem jest Microsoft Windows. Powyższe wskazówki dotyczą tego właśnie systemu, ale wiele z nich działa również pod linuksami i makami. Morał: komputery to NIE tylko Windows, to także inne systemy.
- Klikanie
- klikanie na jakimś obiekcie (wyrazie albo ikonie pliku lub katalogu) najlepiej przeprowadzać w środku wyrazu lub ikony, nigdy na ich początku, ani na ich końcu, ani na innych ich obrzeżach. Wszystko to z bardzo prostej przyczyny: łatwo zjechać kilka pikseli (tudzież jeden milimetr) poza granice wyrazu lub ikony, a to komputer zinterpretuje jako kliknięcie na innym obiekcie, a w każdym razie nie na tym, o który nam chodziło, przez co nie wykona polecenia, które próbowaliśmy mu wydać. Szczególnie ważne przy dwukrotnym szybkim klikaniu (pierwsze i drugie kliknięcie musi być w tym samym miejsu/obiekcie).
- Klawisz+Klawisz
- taki zapis (słowo „plus”) oznacza, że należy wcisnąć równolegle dwa klawisze lub więcej podanych klawiszy, nie puszczając poprzedzających.
- 2007+
- Uzupełnienie roku lub liczbowej wersji programu o znak plus (+) oznacza, że dotyczy to nie tylko podanego roku lub wersji, lecz także późniejszych.
- Katalog/Folder
- W niniejszym tekście słowa te używam zamiennie, bez względu na mało znane różnice pojęciowe.
- Czcionka/Font
- W niniejszym tekście słowa te używam zamiennie, bez względu na mało znane różnice pojęciowe.
| WYBRANE SKRÓTY | |||
| skrót | przeznaczenie | gdzie | opis |
| ZAZNACZANIE | |||
| CTRL+A | zaznacz wszystko | praktycznie wszędzie | Aby zaznaczyć cały dostępny tekst lub grafikę, wciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wciśnij klawisz A na klawiaturze (jak Alina, ang. all=wszystko), na koniec puść oba klawisze. Tekst lub grafika są zaznaczone, można je skopiować lub wyciąć, albo od razu wkleić inny obiekt ze schowka (tym samym kasując zaznaczoną treść, w jej miejsce wstawiając tę ze schowka). Alternatywnie można zaznaczyć „wszystko” wybierając w górnej części okna w menu Edycja polecenie Zaznacz wszystko, albo jednokrotnie klikając prawym przyciskiem myszki na zaznaczeniu, skąd należy wybrać polecenie Zaznacz wszystko. W niektórych programach zaznaczanie działa szczeblami, najpierw zaznacza się najmniejsza dostępna struktura, później nieco większa, dopiero na końcu cały dokument — przykładowo program biurowy OpenOffice Writer dla kursora ustawionego w tabeli najpierw zaznacza komórkę, a dopiero później (przy ponownym użyciu skrótu) całą tabelę, a na końcu (jeśli jeszcze raz wcisnąć CTRL+A) zaznacza cały dokument. |
| 1 x lewy przycisk myszki | zaznaczanie pojedynczego pliku lub katalogu | system operacyjny | Aby w systemie operacyjnym na pulpicie lub w otwartym katalogu zaznaczyć pojedynczy plik lub (pod)katalog, po prostu jednokrotnie kliknij lewym przyciskiem myszy komputerowej na jego ikonie. |
| 2 x lewy przycisk myszki | zaznaczanie pojedynczego wyrazu | program biurowy lub inny program wyświetlający tekst | Aby w jakimś tekście szybko zaznaczyć pojedynczy wyraz, po prostu szybko dwukrotnie kliknij lewym przyciskiem myszki w środku tego wyrazu. Działa to także w pasku adresowym czy przy edycji nazwy pliku lub katalogu. Niektóre programy zaznaczają także ostatnią spację — zazwyczaj jest ona niepotrzebna i trzeba ją usunąć. |
| 3 x lewy przycisk myszki | zaznaczanie całego akapitu | program biurowy lub inny program wyświetlający tekst | Aby w jakimś tekście szybko zaznaczyć cały akapit, po prostu szybko trzykrotnie kliknij lewym przyciskiem myszki gdzieś w środku tego akapitu. W pasku adresowym zaznacza to całą jego zawartość. |
| SHIFT+strzałki | zaznaczanie sąsiadujących znaków | praktycznie wszędzie | Aby w jakimś tekście szybko zaznaczyć sąsiadujące ze sobą znaki (fragment wyrazu, ale również np. krótki fragment zdania), najpierw ustaw kursor na początku wybranego fragmentu (w edytorach tekstu jednokrotnie klikając tam lewym przyciskiem myszki albo przechodząc tam za pomocą klawiszy strzałek). Następnie wciśnij i przytrzymaj klawisz SHIFT, a w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza SHIFT) — wciśnij raz lub więcej razy jeden z czterech klawiszy strzałek, aby przejść na koniec wybranego fragmentu (można zaznaczać na przód strzałką w prawo, wstecz strzałką w lewo, cały następny wers strzałką w dół, cały poprzedni wers strzałką w górę, a w razie pomyłki można zmniejszyć zaznaczenie klawiszem przeciwległej strzałki). Na koniec puść klawisz SHIFT. Gdyby używać tylko myszy komputerowej, trzeba wcisnąć jej lewy przycisk i nie puszczając go przeciągnąć kursor na koniec wybranego fragmentu tekstu, a dopiero tam na koniec puścić klawisz myszy. Powyższe działa w programach biurowych lub innych obsługujących tekst, w tym w przeglądarce Mozilla Firefox (niestety nie dotyczy to przeglądarki Microsoft Windows Internet Explorer). To samo działa także przy zaznaczaniu plików w systemie operacyjnym na pulpicie lub w otwartym katalogu. |
| CTRL+SHIFT+strzałki | zaznaczanie sąsiadujących wyrazów | program biurowy lub inny program wyświetlający tekst | Aby w jakimś tekście szybko zaznaczyć sąsiadujące ze sobą wyrazy (fragment zdania, ale również krótki fragment akapitu), najpierw ustaw kursor na początku wybranego fragmentu (w edytorach tekstu jednokrotnie klikając tam lewym przyciskiem myszki albo przechodząc tam za pomocą klawiszy strzałek). Następnie wciśnij i przytrzymaj kolejno jednocześnie dwa klawisze: CTRL oraz SHIFT, a w tym czasie (nie puszczając jeszcze żadnego z tych klawiszy) — wciśnij raz lub więcej razy klawisz strzałki w prawo lub lewo, aby przejść na koniec wybranego fragmentu (można zaznaczać na przód strzałką w prawo, wstecz strzałką w lewo, a w razie pomyłki można zmniejszyć zaznaczenie klawiszem przeciwległej strzałki). Na koniec puść klawisze CTRL i SHIFT. Gdyby używać tylko myszy komputerowej, trzeba wcisnąć jej lewy przycisk i nie puszczając go przeciągnąć kursor na koniec wybranego fragmentu tekstu, a dopiero tam na koniec puścić klawisz myszy. To samo działa także w przeglądarce internetowej Mozilla Firefox, niestety nie dotyczy to Microsoft Windows Internet Explorera. |
| CTRL+strzałki | przejście do sąsiadującego wyrazu | program biurowy lub inny program wyświetlający tekst | Aby w jakimś tekście szybko przestawić kursor z jednego wyrazu na początek innego wyrazu z nim sąsiadującego z lewej lub prawej strony, wciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, a następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) — wciśnij raz lub więcej razy klawisz strzałki w prawo lub lewo (można przeskakiwać na przód strzałką w prawo, wstecz strzałką w lewo, a w razie pomyłki można powracać klawiszem przeciwległej strzałki). Jednokrotne wciśnięcie strzałki przeskoczy do bezpośrednio sąsiadującego wyrazu, dwu- lub wielokrotne jej wciśnięcie (wciąż nie puszczając klawisza CTRL) spowoduje przeskakiwanie do kolejnych wyrazów. Po dojściu do wybranego wyrazu można puścić klawisz CTRL. |
| CTRL + 1 x lewy przycisk myszki | zaznaczanie pojedynczych obiektów | praktycznie wszędzie w nowszych programach |
W niektórych lepszych i nowszych programach można zaznaczyć kilka fragmentów tekstu niesąsiadujących ze sobą, ale znajdujących się w obrębie tego samego pliku, chociażby na krańcach zdania, akapitu, strony czy dokumentu. Dotyczy to m.in. Microsoft Office 2007+ oraz OpenOffice 3+. Należy dowolną metodą normalnie zaznaczyć jeden fragment tekstu, następnie wcisnąć klawisz CTRL i cały czas nie puszczając go, myszką zaznaczyć inny fragment tekstu (trzeba wcisnąć i przytrzymać lewy przycisk myszki na początku innego fragmentu, następnie przeciągnąć ostrożnie myszką kursor do końca wybranego fragmentu, gdzie należy puścić lewy przycisk myszy). Tam można puścić również klawisz CTRL. Operację można powtórzyć (mając zaznaczone dwa fragmenty, można uzupełnić zaznaczenie o kolejne), byleby przypadkiem nie kliknąć lewym przyciskiem myszki bez wciśniętego klawisza CTRL (to anuluje wszystkie zaznaczenia, podobnie jak klawisz ESC=Escape, który zazwyczaj znajduje się z lewym górnym rogu klawiatury, po lewej stronie klawisza F1, nad tyldą ~). |
| OPERACJE NA SCHOWKU | |||
| proszę zwrócić uwagę, że wszystkie poniższe skróty korzystają z blisko sąsiadujących ze sobą klawiszy (CTRL+ZXCV) | |||
| CTRL+C | kopiowanie | praktycznie wszędzie | Zaznacz coś, co chcesz skopiować (plik, katalog, tekst, grafikę itp.), a następnie wciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wciśnij klawisz C (jak Celina) na klawiaturze, na koniec puść oba klawisze. Kopiowanie oznacza, że nie usuwasz kopiowanego obiektu, ale umieszczasz jego duplikat w schowku. Później możesz go wkleić w wybranym miejscu. Skrót ten można więc używać do duplikowania (powtarzania) zawartości. Skrót pochodzi z angielskiego c jak „copy” (kopiuj). Alternatywnie można coś skopiować wybierając w górnej części okna w menu Edycja polecenie Kopiuj, albo jednokrotnie klikając prawym przyciskiem myszki na zaznaczeniu, skąd należy wybrać polecenie Kopiuj. |
| CTRL+X | wycinanie | praktycznie wszędzie | Zaznacz coś, co chcesz wyciąć (plik, katalog, tekst, grafikę itp.), a następnie wciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wciśnij klawisz X (jak Xero) na klawiaturze, na koniec puść oba klawisze. Wycinanie oznacza, że usuwasz obiekt z danego miejsca, ale umieszczasz jego jedyną wersję w schowku. Później możesz go wkleić w wybranym miejscu, ale nie musisz. Skrót ten można więc używać do całkowitego usuwania albo przesuwania zawartości zawartości. Skrót należy kojarzyć z otwartymi nożyczkami (X). Alternatywnie można coś wyciąć wybierając w górnej części okna w menu Edycja polecenie Wytnij, albo jednokrotnie klikając prawym przyciskiem myszki na zaznaczeniu, skąd należy wybrać polecenie Wytnij. Jeśli chcesz tylko przesunąć jakiś obiekt, ale nie chcesz go usuwać, przed kolejną operacją kopiowania/wycinania nie zapomnij wkleić gdzieś zawartości schowka, bowiem ponowne kopiowanie/wycinanie skasuje dotychczasowy schowek (nie dotyczy to nowszych wersji programów z pakietu Microsoft Office). |
| CTRL+V | wklejanie | praktycznie wszędzie | Jeśli wcześniej coś skopiowano lub wycięto, i nadal jest to w schowku (nie zostało nadpisane), można to wkleić w wybranym miejscu. W tym celu należy ustawić w nim kursor, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz V (jak Victory) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Alternatywnie można coś wkleić wybierając w górnej części okna w menu Edycja polecenie Wklej, albo jednokrotnie klikając prawym przyciskiem myszki na zaznaczeniu, skąd należy wybrać polecenie Wklej. |
| CTRL+Z | cofanie zmian | praktycznie wszędzie | Jeśli w trakcie wprowadzania danych lub ich formatowania, wycinania lub wklejania — zaszła jakaś pomyłka, większość programów pozwala cofnąć się do poprzedniej wersji tego, nad czym pracujemy. W tym celu należy wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz Z (jak Zenon) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Operację można powtórzyć, aby cofnąć się do jeszcze wcześniejszych wersji. Alternatywnie można coś wkleić wybierając w górnej części okna w menu Edycja polecenie Cofnij, albo jednokrotnie klikając prawym przyciskiem myszki na zaznaczeniu, skąd należy wybrać polecenie Cofnij. Niektóre programy grupują zmiany (np. zamiast cofać się o jeden wpisany znak, można się cofać do stanu bez wpisanego całego słowa), inne wprowadzają własne limity (np. tylko ostatnich 20 zmian). W tym ostatnim przypadku skrót nie zadziała, a polecenie w menu jest niedostępne. |
| FORMATOWANIE TEKSTU | |||
| CTRL+E | wyśrodkowanie | edytory tekstu | Jeśli w edytorze tekstu jakiś akapit ma znajdować się na środku, należy ustawić kursor w dowolnym miejscu tego akapitu, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz E (jak Emilia) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. |
| CTRL+R | wyrównanie do prawej | edytory tekstu | Jeśli w edytorze tekstu jakiś akapit ma przylegać do prawego marginesu (strony lub komórki tabeli), należy ustawić kursor w dowolnym miejscu tego akapitu, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz R (jak Roman) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Uwaga: w przeglądarce internetowej ten klawisz może mieć inne działanie. |
| CTRL+L | wyrównanie do lewej | edytory tekstu | Jeśli w edytorze tekstu jakiś akapit ma przylegać do lewego marginesu (strony lub komórki tabeli), należy ustawić kursor w dowolnym miejscu tego akapitu, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz L (jak Ludwik) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. |
| CTRL+J | wyjustowanie | edytory tekstu | Jeśli w edytorze tekstu jakiś akapit ma być wyrównany do obu marginesów (strony lub komórki tabeli), należy ustawić kursor w dowolnym miejscu tego akapitu, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz J (jak Jadwiga) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. |
| CTRL+B | pogrubienie | edytory tekstu | Jeśli w edytorze tekstu jakiś tekst ma być napisany grubszą czcionką, należy zaznaczyć już napisany tekst albo ustawić kursor w miejscu wpisywania nowego tekstu, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz B (jak Bogusław, ang. bold) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Zaznaczony tekst stanie się pogrubiony, a nowe znaki wpisywane po kursorze również będą pogrubione. |
| CTRL+I | kursywa | edytory tekstu | Jeśli w edytorze tekstu jakiś tekst ma być napisany pochyloną czcionką, należy zaznaczyć już napisany tekst albo ustawić kursor w miejscu wpisywania nowego tekstu, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz i=I (jak Iwona, ang. italic) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Zaznaczony tekst stanie się pochylony, a nowe znaki wpisywane po kursorze również będą pisane kursywą. |
| CTRL+U | podkreślenie | edytory tekstu | Jeśli w edytorze tekstu jakiś tekst ma być podkreślony, należy zaznaczyć już napisany tekst albo ustawić kursor w miejscu wpisywania nowego tekstu, a następnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz U (jak Urszula, ang. underline) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Zaznaczony tekst zyska podkreślenie, a nowe znaki wpisywane po kursorze również będą pisane podkreślone. |
| NAWIGACJA | |||
| CTRL+W | zamknij dokument lub kartę | praktycznie wszędzie | Aby bez zamykania całego programu zamknąć pojedyńczy dokument w programie biurowym albo wewnętrzną kartę przeglądarki internetowej (lub kartę innego programu), należy (będąc w danym dokumencie lub karcie) wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz W (jak Wanda, ang. window) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Jeśli jednak to była ostatnia (jedyna) karta przeglądarki internetowej, albo w programie biurowym nie było już otwartych dokumentów, nastąpi zamknięcie tych programów (tj. całych okien). |
| 1 x wciśnij kółko myszki | zamknij kartę | praktycznie wszędzie | Niektóre programy uruchamiają różne zadania w wewnętrznych kartach (np. Mozilla Firefox, Mozilla Thunderbird, Opera). Aby zamknąć wewnętrzną kartę, lecz bez zamykania całego programu, należy (chociażby nie będąc w zamykanej karcie) wcisnąć w dół kółko myszy komputerowej (scroll) na nazwie tej karty (zazwyczaj w górnej części okna). Uwaga: nie należy przewijać kółkiem zawartości, lecz trzeba jednokrotnie wcisnąć kółko w dół, podobnie jak jednokrotnie klika się lewym przyciskiem myszy (kółko jest zazwyczaj w środku pomiędzy lewym a prawym przyciskiem). |
| (L)ALT+F4 | zamknij okno | praktycznie wszędzie | Aby zamknąć całe okno danego programu, należy wcisnąć i przytrzymać lewy klawisz ALT, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza ALT) wcisnąć klawisz F4 na klawiaturze (znajdujący się na górze klawiatury nad literami i cyframi), na koniec puścić oba klawisze. |
| (L)ALT+TAB | następne okno | praktycznie wszędzie | Mając kilka jednocześnie, równolegle otwartych okien w systemie operacyjnym (chociażby z różnych programów), co w szczególności może przejawiać się posiadaniem kilku przycisków na pasku zadań systemu operacyjnego (zazwyczaj w stałym miejscu w dolnej części ekranu) — aby przejść do następnego okna, należy wcisnąć i przytrzymać lewy klawisz ALT, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza ALT) wcisnąć klawisz tabulatora TAB na klawiaturze (zazwyczaj na lewym skraju klawiatury, nad klawiszami CAPS LOCK oraz SHIFT), na koniec puścić oba klawisze. Operację można powtarzać wielokrotnie (dopóki nie zostanie zwolniony klawisz TAB, pokazuje się lista podglądowa wszystkich okien). Aby cofnąć się do poprzedniego okna, patrz ALT+SHIFT+TAB. |
| (L)ALT+SHIFT+TAB | poprzednie okno | praktycznie wszędzie | Mając kilka otwartych okien, aby przejść do poprzedniego okna, należy wcisnąć i przytrzymać lewy klawisz ALT, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza ALT) wcisnąć i przytrzymać jeszcze jeden klawisz SHIFT, aż w końcu w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawiszy ALT ani SHIFT) wcisnąć klawisz tabulatora TAB na klawiaturze (zazwyczaj na lewym skraju klawiatury, nad klawiszami CAPS LOCK oraz SHIFT), na koniec puścić oba klawisze. Operację można powtarzać wielokrotnie (dopóki nie zostanie zwolniony klawisz TAB, pokazuje się lista podglądowa wszystkich okien). Aby pokazać następne okno, patrz ALT+TAB. |
| CTRL+TAB | następna karta | praktycznie wszędzie | Niektóre programy uruchamiają różne zadania w wewnętrznych kartach (np. Mozilla Firefox, Mozilla Thunderbird, Opera). Mając kilka jednocześnie, równolegle otwartych kart w takim programie, aby przejść do następnej karty należy wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz tabulatora TAB na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Operację można powtarzać wielokrotnie. Aby cofnąć się do poprzedniej karty, patrz CTRL+SHIFT+TAB. |
| CTRL+SHIFT+TAB | poprzednia karta | praktycznie wszędzie | Mając kilka otwartych wewnętrznych kart, aby przejść do następnej karty należy wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć i przytrzymać klawisz SHIFT, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze żadnego z obu klawiszy CTRL+SHIFT) wcisnąć klawisz tabulatora TAB na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. Operację można powtarzać wielokrotnie. Aby przejść do kolejnej karty, patrz CTRL+TAB. |
| TAB | następny obiekt | praktycznie wszędzie | Jednokrotne wciśnięcie klawisza TAB na klawiaturze (zazwyczaj po lewej nad klawiszem CAPS LOCK) umożliwia:
|
| SHIFT+TAB | poprzedni obiekt | praktycznie wszędzie | Wciśnięcie i przytrzymanie klawisza SHIFT, a następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza SHIFT) jednokrotne wciśnięcie klawisza TAB na klawiaturze (zazwyczaj po lewej nad klawiszem CAPS LOCK), umożliwia:
|
| F6, enter | adres | przeglądarki internetowe | Aby w przeglądarce internetowej szybko bezpośrednio wpisać już znany adres jakiejś strony, wciśnij jednokrotnie klawisz F6 znajdujący się zazwyczaj nad literami, wówczas kursor automatycznie ustawi się w pasku adresowym. Tam wpisz adres i wciśnij klawisz enter (nie klikaj myszką na strzałce! po to używasz skrótu, żeby nie przedłużać korzystając z myszki). |
| F5 / CTRL+R |
odśwież | przeglądarki internetowe, system operacyjny | Aby przeglądarka internetowa jeszcze raz wczytała stronę, a system operacyjny jeszcze raz wczytał zawartość katalogu (pokazując nowe pliki lub zaktualizowane ikony), w zależności od przeglądarki i systemu należy wcisnąć klawisz F5 (znajdujący się na górze klawiatury nad literami i cyframi), albo alternatywnie wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz R (jak Roman, ang. window) na klawiaturze, na koniec puścić oba klawisze. |
| CTRL+F5 / CTRL+SHIFT+R |
wymuś całkowite odświeżenie | przeglądarki internetowe, system operacyjny | Czasami przeglądarka lub system nie odświeżają wszystkich elementów odpowiednio strony lub katalogu (wyświetlają na nowo, ale na podstawie danych z pamięci/bufora/cache/tempa). Aby wymusić, aby rzeczywiście od nowa wczytały wszystkie elementy, należy wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) w zależności od systemu: wcisnąć klawisz F5 na klawiaturze (znajdujący się na górze klawiatury nad literami i cyframi), albo w zależności od przeglądarki i systemu — przy wciśniętym klawiszu CTRL wcisnąć i przytrzymać również klawisz SHIFT, a następnie trzymając oba CTRL+SHIFT wciśnięte, wcisnąć również klawisz R (jak Roman). Na koniec można puścić wszystkie klawisze. |
| CTRL+F | wyszukiwanie | praktycznie wszędzie | Aby w jakimś tekście lub katalogu coś wyszukać, należy wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz F (jak Faustyna, ang. find) na klawiaturze, na koniec puścić wszystkie klawisze. Pokaże się okno dialogowe (w niektórych nowszych przeglądarkach internetowych kursor tymczasowo przeskoczy do specjalnego paska wyszukiwania), w którym trzeba wpisać szukany tekst, a następnie klawiszem Enter rozpocząć wyszukiwanie. Każdy program rozpoczyna szukanie począwszy od miejsca, w którym znajduje się kursor. Niektóre programy po dojściu do końca dokumentu ułatwiają przeszukanie również w poprzedzającej kursor części dokumentu od jego początku. |
| CTRL+H | automatyczna zamiana | praktycznie wszędzie | Aby w jakimś tekście automatycznie zamienić wszystkie wystąpienia określonego ciągu znaków (np. wyrazu) innym podanym ciągiem znaków (który może być pusty — wówczas zostaną usunięte wszystkie jego pojawienia się w tekście), należy wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz H (jak Helena) na klawiaturze, na koniec puścić wszystkie klawisze. Pokaże się okno dialogowe, w którym można wpisać szukany tekst i jego zastąpienie, a następnie klawiszem Enter rozpocząć zamianę. Powyższe nie działa w programie biurowym OpenOffice, bowiem tam okienko wyszukiwania (CTRL+F) od razu zawiera pole do zamiany tekstu („Zamień na”). |
| Page Up Page Down |
przewijanie | praktycznie wszędzie | Aby w jakimś oknie przewinąć jego zawartość zajmującą więcej niż jeden ekran, o kolejny jeden ekran lub wiele ekranów niżej lub wyżej, można:
|
| Home End |
początek/koniec linii | programy biurowe | Aby w programach biurowych szybko przejść na początek albo koniec linii/linijki/wersu (jednak nie całego dokumentu), w którym znajduje się aktualnie aktywny kursor (zaznaczenie), wystarczy jednokrotnie użyć klawisza Home (z ang. dom) — aby przejść na początek linii, albo End (z ang. koniec) — aby przejść na koniec linii. W innych aplikacjach klawisze te szybko automatycznie przewijają okno na sam początek (Home) albo koniec (End). W programach biurowych taka funkcja działa łącznie z klawiszem CTRL, patrz poniżej. |
| CTRL+Home CTRL+End |
początek/koniec dokumentu | programy biurowe | Aby w programach biurowych szybko przejść na początek albo koniec całego dokumentu (a nie tylko linii jak w przykładzie powyżej), wystarczy wcisnąć i przytrzymać klawisz CTRL, następnie w tym czasie (nie puszczając jeszcze klawisza CTRL) wcisnąć klawisz Home (z ang. dom) — aby przenieść się na początek dokumentu, albo End (z ang. koniec) — aby przenieść się na koniec dokumentu, na koniec puścić wszystkie klawisze. W niektórych aplikacjach (np. OpenOffice) jeżeli aktywny kursor (zaznaczenie) znajduje się akuratnie w tabeli, skrót ten działa hierarchicznie w takiej kolejności, że najpierw przenosi kursor na początek tabeli (tj. do pierwszej jej komórki w pierwszym wersie w pierwszej kolumnie), a dopiero przy kolejnym użyciu przenosi na początek całego dokumentu. Podobnie jest w przypadku gdy aktywny kursor (zaznaczenie) znajduje się w nagłówku albo w stopce. |
Zobacz też: Jak szybko wpisać jakiś znak specjalny na klawiaturze?